Maandag was de dag van verplaatsing naar Troyan met onderweg in Pravets de voorstelling samen met het Trakia ensemble. Omdat nu ook alle persoonlijke spullen weer mee moesten hebben we ook de wat bagage in de campers gedaan. Dat scheelt weer een hoop pas en meet werk, en dus tijd, om de Mladost bus te laden. Dan op weg voor de ruim 100 km naar Pravets. Ook hier weer geen snelweg maar tweebaanswegen waardoor je toch wat langer onderweg bent.
De Tjitalisjte blijkt een kleine theaterzaal te zijn bij de lokale universiteit. Snel alles uitpakken en de zaal verkennen. Het Trakia ensemble heeft al een groot deel van hun techniek klaarstaan waardoor Carlo daar op kan inhaken. In verband met wat gasten van het Trakia ensemble is besloten e volgorde van voorstelling om draaien. Mladost moet nu als eerste het podium op en daarna het Trakia ensemble. Eigenlijk is dit wel zo fijn, nu kunnen de dansers een fatsoenlijke warming-up doen voordat ze het podium op moeten en daarna lekker ontspannen vanuit de zaal het Trakia ensemble bekijken zonder de spanning van zelf nog het podium op te moeten.
Naast het feit dat we hier samen met het professionele Trakia ensemble op het podium staan is het ook bijzonder dat de Nederlandse ambassadeur in Bulgarije, de heer Tom van Oorschot, onze uitnodiging heeft geaccepteerd om naar de voorstelling en de gezamenlijke maaltijd achteraf te komen.
Bij het uitdelen van onze programmaboekjes aan de ingang is al snel duidelijk dat dit een heel ander publiek is dan in Zamfirovo en Varshets. Dit is veel meer een stadspubliek, een leuke variatie.
De voorstelling is hard werken voor de dansers, niet alleen hoorden ze iets minder van het orkest dan normaal en was er toch ook iets meer spanning maar vooral ook kon je op het podium de reacties van het publiek nauwelijks horen. Hierdoor was het alsof er nauwelijks reacties waren terwijl het publiek wild enthousiast was. Maar professioneel als de groep is ging er een extra schepje motivatie op om er zelf een feestje van te maken. Een daverend applaus was alweer het gevolg na afloop van de voorstelling. Daarna het Trakia ensemble met groot orkest en een koor. Geweldig om te zien en te horen en emotioneel voor sommigen.
Intussen hoorde we ook dat het trakia ensemble het helemaal geweldig vond dat onze dansers zelf zingen, dit doen zij namelijk niet, dat doet het koor
Nu weer even moeten stoppen, vanavond tijd vinden om de voorstelling in Troyan en ons bezoek aan Dalbok Dol te beschrijven. Nu eers eten en dan op weg naar Sapareva Banja.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten